Yalanların yatacak yeri yokta, senin var mı?
Yalanlar yığınlarca,
Deste deste, demet demet
Tutkuların ve koltukların kucağında,
Kah orada, kah burada
Gizli sevdaların, kaçak çayı tadında
Görenler zanneder ki götürecek beraberinde…
Ne uğruna, kim seçti SENİ
Ne için, hangi güç kurtarır SENİ
Amaç kimin, gün gelir oda KOKAR
Gaye kimin gayesi, bir uğraştı o da tükendi
Umutta tükenir her şey gibi; bir GÜN
Gaddar ve zulmün gölgesinde…
Zannetme ki her gece sabaha döner,
Unutma;
Zor kazanılan anıl terinden ödenen vergiden hırsızlık olmaz,
Ahını alma garip ve yetiminler in,
Bebesinin karnı aç annenin öfkesi olma,
Zor kazanan işçinin uyuyan isyanını uyandırma…
Bilir misin?
Sabır ince bir noktadır,
Bir yutkunamamanın ardından yola düşer,
Düştüğün de en aciz kul bile kabadayı olur,
Aç kişiye anlatamazsın tokluğu,
Evde aç bekleyen halk söylenir “gün ola, devran döne, umut yetişe”
Bilir misin?
Bu söylemlerin ardı gün görmez,
Yalan yatar uyur, toprak kabul eder
Lakin kul hesap verendir, TANRI HESAP sorar da
En kötü koltuktan olmazsa bile, ÇOCUĞUNDAN ALIR,
Yalan uyurda, uyumasına ya SEN
Nasıl vereceksin bunca YETİMİN HELALLİĞİNİ
Bilir misin?
Rabbim kul hakkını kabul ETMEZ…
Mehmet AYDEMİR 30.04.2021 SAAT:18:53