Elveda ey insanlar şiiri

Elveda ey insanlar Anlatıldı nice şarkı ve melodide, O sonsuz denilen şey, Adı vardı konulmuştu ismi, Defalarca çağrıldı, Ama hangi mert söyledi, İçinde hapis kalan duyguyu, Ama kim bıraktı, Rüzgarlara özgürce savrulsun diye, Uğrunda kalemler kırıldı, Kalpler söküldü yerinden, Nice devalar arandı, Ama kim yaşattı gözlerinde, İki dudak arasındaki o sözcüğü…!    M. Aydemir   13.07.96