Sen sen ceylan…
Umudun adımları okunur gözlerinde,
İçinde zaman zaman hırçın dalgalar,
Ummadık anda durgun ırmaklar akar,
Korku… Bakışlarında,
Dudakların andırır keskin kılıcı,
Orda başlar sırat köprüsü,
Bazen mırıldanır sevgi melodileri,
Cennetin anahtarının ipucu,
Orda… Olmalı,
Ya ne demeli,
Bulutların ötesindeki hayatı,
Özgürlüğün ifadesi saçlarına,
Bir ömür , yaşam var,
Bir yüzyıl , bir asır,
Çözülmeyecek sır gibi durusun…
Ya ne demeli,
Bir çocuk kadar heyecanlı,
Sorular soruşuna,
En güzel yazılmış senfoninin,
Arasında bir an belirirsin,
Elinde patlamaya hazır balon,
İçindeki gazın türü belli değil,
Varoluşun cevabı saklı,
Gözlerinde….
Sen kimsin…. Nerden geldin ceylan.! M. Aydemir 29.01.97 s. 09.50 sevgili arkadaşım Başak Örs’e…