İnsan çok acımasız bir varlık
Neden mi?
Gözleri olduğundan her şeyi iyi bilir…
İnsan; dili vardır
İstediğini söyler…
İnsan kendini Kafdağı’nın tepesinde görür
Neden mi?
Bilmez ki doğarken de, ölürken de çıplaktır…
İnsan egoları ile vardır… Doğru
Egosuna yenilir, ama bunu asla kabul etmez…
Ahkâm keser durur,
Şöyleyim, böyleyim diye. Ama hiç o kişi olmamıştır…
Aslında kendi bir mananın parçası olamamıştır
Bırakır bir parçası olmayı
Uçundan benimsemediği şey olmak
Olmak istediği şey ne sorsan bilmez…
Ama fikri vardır, olmalıdır
Fikri yoksa da oluşturmalıdır
Soyunur gecenin karanlığına, nasıl olsa gören yok
Ama işin aslı öyle değildir…
İnsan çok acımasız bir varlık
Neden mi?
Herkese “şucusun, bucusun ve sizler” der;
Kimi hangi kefeye koydun desen bilmez
Bir kendi vardır, birde ötekiler…
Kendine kim olduğunu sorsan bilmez
Canı yanmadıkça empati yapamaz
Tam bir şeyleri anlamak üzeredir
Cahillik kapıyı çalar… Korkusundan açamaz…
Her gecenin bir sabahı vardır
Lakin deveye hendek atlatmak
Marifet ister…
Her yiğidin harcı değildir… Karşılıksız SEVMEK…
Mehmet Aydemir 05.02.2022 yaşamı bildiklerinden ibaret sanan insanlara ita fen… Bilmediğin güneşin yarın sen olmasında doğacağıdır…