Kitap ayraçları…
İlk okuduğun önsözün akabinde; düşlerinle flört eder,
1.ci Sayfa ile eşlik eder sana, başı düşer
2.ci sayfayı çevirdiğinde göz koyar bilgine,
3.cü sayfada artık arkadaşıdır güz düşlerinin…
4,5 ve 6.cı sayfa derken, tohum eker
Bazen hüzün ve hazan olur,
Bir bakmışsın dost olmuş sana dosttan öte,
Bakmışsın, sana fikir olmuş en alasından…
Bazen karanlığı yırtan arayışın kaldığı nokta olur,
Bazen virgül koyar, yaratılacak bir duyguya
Ünlem olur sana; suya düşen yüzme bilmeyen düşüne
Soruların cevabı olurda; sığınır aydınlıklara…
Demişti Ozan,
Söylemişti şair,
Duvarlara yazan genç; haykırdı
Yazar yazışmışta sayfanın içine; kodesçe
Sen okurken SIRRI; O boy veriyordu derin sularda…
Şimdi;
Sen kapatıyorsun kitabın son sayfasını,
Not veriyorsun en alasından,
Belki bir gün döner misin ona,
İhtiyaç duyar mısın içindeki bilgiye…
Ayraç işte!
Bir sana göz kırpar raftan,
Birde onu teselli eder, okuyacak seni bir daha diye
Sen onu unutursun da;
O; DNA taşır… parmaklarının
Yitmez kitap ayraçları,
Umut eder,
Son içtiğin kahvenden kalan; Sakarlığın
Telvesinden kalan kokusunu da taşır…
Dudağını okşayan ışının sıcağını da… Mehmet Aydemir 03.05.2021 saat: 00:32