Kalemim ağlıyor…
Bir yıldız parlıyor semada,
Öylesine heybetli,
Öylesine sessiz ve durgun,
En saf haliyle ay’ı aydınlatır.
O…
Kayboldu bir an semadan,
Gözün göremeyeceği yere,
Bir şimşek misali,
Kaydı kaydı ufukta.
Bu akşam nerde parlar,
İzleyeni var mı
Onunla geceleri konuşan,
Hatta içinde takip eden,
Bir can dostu var mı
Sabahları doğan güneş,
Sessiz fakat o denli kızgın,
Olağanüstü güzellikte,
Yaşatır gündüzü,
Aynı sessizlikte batarken güneş,
Özlemle beklenir.
Parlayan sönmek bilmeyen,
Zamanda kayan o gizemli yıldızı, Arar durur musun acaba … M. Aydemir 19.12.91 s: 14:10