İrkil artık…
Tenine sürdüğünde kokunun,
Etrafa şaştığı o duyguyu.
Arzu dolu gözlerin içinde,
Yaşattığı inanılmaz ateşi.
İçine sığmayan isyanın,
İsteyişini o sonsuz aşkı.
Kuşun kafesinden uçtuğu an,
Haykırışını özgürlüğün.
Kanayan yarana bassan da ,
O an tuzu…
Sancısı vız gelir hasretine.
Sair yazmış özlemini,
Aşık sunmuş ayaklarının,
Önüne hayatını…
Kulağında arar olmuş sesini.
Burnunda tüter kokun.
Teni bekler dokunuşunu teninin.
Ya ateş gibi içten içe yanan sevda.
Kim sunmak yerine hayatını,
Gerçekten yanımda.
Kim içten içe yanarken sevdadan,
Tuttu elimi…
Kim seviyorum derken,
Gizlenmektense çirkin emellere,
Doğdu yeniden; bir düşün ! M.Aydemir 10.08.96