İçsel Ustalık…
İçimdeki çocuk sesleniyordu;
Zıtlıkların grisinden,
Deviniyorum,
Devrimler yaşıyor,
Dönüşümü na mümkün hediyeler sunuyordu sana…
Yani bana,
Ben DERKEN; Ego bir ışık gibi yansıyordu AYNAYA,
An aynadan sesleniyordu gülümseyerek, üstelik suskun
Dün değişiyordu, silik bir gölgede
Bir haber getiriyordu gelecekten,
içsel ustalık işte…
Yalın ve saf,
Rafine,
Empat bir ben gibi bakıyordu oradan,
Titriyor ve örseleniyor,
Lakin hep bir tık ötesi derken; değiştiğini sandığın o portre,
Zaten yine senin gamzene yanşıyor…
Usulca…
Mehmet Aydemir 30.03.2021 saat: 00:45 bir üstada itafen…