Gri haykırıyor, duyan yok…
İnce bir sınırdır sevmek
Kime göre, neye göre bilinmez
Berisi beyaz ama adı AŞK
Ötesi koyu kara adı SEVMEK…
Bir ortasını bulan, bilen yok
Oysa gri oracıkta işte
Duygulu, magrur ve isyanken
Haykırıyor tüm VARLIĞI ile…
Gri demişken
Grinin adı yok;
Anasını babasını erken kaybetti öksüz
Dik duruşu onun dışa vuran yüzü…
AŞK onun için sıradan
SEVMEK onun için gündelik
TUTKU ve ARZU geçici bir hevesten öte değil
Başaklar boy verirken hasrete sarılıyorlardı…
Gri demişken
Grinin adı yok;
O kayıp bir rotasız hazine
O kayıp tohumların filizi
O kayıp köklerin dibindeki toprak…
YOKLUĞUNDA bile; her şey varlığının gölgesinde
Karsılıksız beklentiler geçmiş gölgesine şimdi
Yelkovan ile akrep serinliğinde koşuşturmacada
Geçmiş ile gelecek salıncaklar kurmuş hayaller kurmakta …
Onun adı yok,
Adı GRİ kimine göre şeytana hizmet eder
Kimine göre Alaca karanlığa
Gidip görmediklerinden olsa gerek
VARLIĞI kaykırıyor magrurca bir söz ile
“ALIŞMAK SEVMEKTEN ZOR GELİYOR” diye
Adı GRİ
Çalar her iki tarafa şimdi…
Mehmet Aydemir 18.08.2022 saat: 11: 57