Göçebe Sevgilim…
Dünden kalan ne varsa eksik
Dünden kalan sohbete takıldı gönül
Şişede durmayan mey, haykırmakta
Sakinin elinde, dağlıyor özlemini şimdi…
Dünden kalan efkâr
Şimdi Günyüzü görmekte
O bakışlar sanki bir ok
Hedefi on ikiden vurmakta şimdi…
Her er kişinin bir ütopyası var
Ego dediğin yenik düşer özleme
Her er kişinin ulaşamadığı aşk
Uğruna can vereceği yanık ciğer vardır şimdi…
Büyür bazen
Bazen efsaneleşir
Bazen yüzyıla damgası vurur, anılır
Bazense çöpçülerin bile tene sür etmediğidir şimdi…
Zaman göçebe
Yelkovan ile akrepte öyle
Aşk ile tutkular, uzuyorlar
Hissedilenler geçerler, hazlar ise artık yok…
O güzel anılardan geriye kalan
Onlarda silik yâda soluk
Kimi ise iz kokmakta
Göçebe sevgilim senden…
Senden kalan ne varsa göçebe şimdi
Belki kokun
Belki edandır
Belki de dudağından kalan o ruj…
Senden kalan ne varsa göçebe şimdi
Yüreğim ise; bana göçebe…
Mehmet Aydemir 07.08.2022 Bir Pazar gününden arda kalanlar…