Fırtına…
En karanlık gecelerden,
Uzayıp giden bir bulut,
Arkasından bir çift beyaz güvercin,
Takılıp gelmiş, gidiyor poyraz ile..!
Hiç sönmemiş ateşlerin içinden,
Evliya misali çıkmış,
Elinde her zamanki asası,
Bir işaret bekler,
Toprağın o essiz kokusundan..!
Bulutları hissetmek istercesine,
Dolunay parlar, kayan yıldızlarla,
Birleşir gökyüzü bahçesi ile,
Sonra yıldız olur yağar dünya’ya..!
Ay kalınca tek başına,
Bürünür yalnız karanlığa,
Deniz köpürür üstündeki yatlarla,
Demir çapalar tutmaz olur,
Tek çözüm karaya vurmak ise..!
Yine de korkutmaz hiçbir şey,
Senin gözlerindeki,
Sonu olmayan yol,
Cevabı olmayan soru gibi…! M. Aydemir 08.01.91 s 04:56