Devinip dönüşen düşler…
İnsan düşlerinin güççünü bilmez,
Oysaki as olan güç; düştür…
Onu anlamak istemez,
Oysaki mana orada anlam bulur…
Beynini bu komplike ile donatmak istemez,
Sonuçları bedel eder; faturası ağır olur…
Düş nefes aldığında,
Düşünce olur semada yerini alır…
Eylem olur mana kazanır,
İlişki oluşur sevgi üretir,
Paylaşım olur güçlenir,
Katlanırda katlanır…
Bir de ürer ve türer,
Senden öte sen olur,
Senden olan olur,
Can pare olur,
Ruhta yük olur…
Bazen bir damla inci gözyaşıdır,
Bazen yıllarca yaşanacak duygu,
Bu dünyadan göçerken yanında götürdüğündür,
Ama hiç hesaplamadığın,
Sinsice işlemiş ve oluşturmuş portreyi,
Yılların yükünü taşımış,
Üstlenmiş,
Giymiş,
Yetinmemiş,
Bir kişilik diye taşımış,
Şimdilerde hala değişse de; gün ve gün,
“Amaç MÜKEMMELLİK…”
Kimsenin yorumunu ihtiyaç duymaz,
Öyle yüce bir kavramdır ki,
Ne dün ona engel,
Ne an,
Nede gelecek dediğin…
Hepsi bir anın ta kendisi,
Renkli,
Saydam aslında,
Karanlık madde,
Emen ve emdikçe düşleri üreyen,
Sen onun olasılıklar denizinin renklerini gösteriyorsun da;
“O denize dalmıyorsan neylesin Mahmut…”
Mehmet Aydemir 13.02.2020 saat: 17:38 bir yolculuk öncesi düşlerim dönüşüyor…deviniyor….