Kıyıya vuran ışıltılı dağlalar
Birkaç adım sonra sığ suların içindeki yaşam
Birkaç kulaç daha
Bir tık öte de suyun yüze vuran turkuazın heybeti
Açılmak gerek hissi
Açıldıkça içinize yayılan O özgürlük…
Özgürlük demişken, neden derin suları arar
Güneş tam tepeden vurur, ışıtın yüreği
Meltem eşlik eder suya ve sana
Ayağının altı boş oysa
Bir aksilik yaşansa kim el uzatacak
Neresinden baksan bir sakıncalı muamma…
Derinlik
Keskinlik ifade eder
Sınır koyar düşe
Hayaller Paris, oysa o an…
Derinlik
Bir nefeslik meşgale
Bir kelebeğin yaşadığı süre
Arkana baktığında geçer süreden kısa oysa
Yol aldığın mesafeni hesapla; neden mi?
Bir de dönüşü var…
Derinlik
Kime göre, neye göre
Benim çok derinleşti dediğim
Onun için henüz açılmadık deyişi
Oysa ikimizin ayağının altındaki boşluk aynı…
Şimdilerde anlıyorum.
Oruç Aruoba’nın felsefesinin derinliğini
O ucu bucu olmayan, açık uçlu sorgulamayı
Evet hiçbir şey
Hiçbir kural ve öngörü…
Derinlik
Hrant Dink’in üç noktasından sonraki
Bir şeyler ekle deyişini
Türet ve üret durma sloganını…
Şimdi dönüş vakti
İçimde bir dur hissiyatı
Dönme zamanı diyen o çocuk
Düşünmek zorunda olduğum amaçlarım bekler…
Ya Gözlerim
Onlar kaşı kıyaya ulaşmanın derdinde…Mehmet Aydemir 12.11.2021 saat: 12:57 hiçbir şey göründüğü gibi değil…