Özgürlük kuşları.. Ey özgürlüğün simgesi kuşlar Ne oldu da… Gelmediniz yıllardır. Çürümüştü kapımın kilitleri Sabrım tükendi… Hapis kaldım o hücrede. Çarklar dönerken bu dünyada Gemiler gelip giderken bu limana… Senden haber getirmez olmuş. Ağlar hücremin duvarları Sen… Sıyrılıp şeytanın kollarından, fethet artık bu liman kentini. Fethet ki özgürlüğün anlamını Anlatsın… Sonsuza uzanan ölmeyen kuşlar…!!! […]
Özgürlük kuşları.. Read More »
Çözülmeyen bilmece… Kısa donlu çocuk Kıştır…rüzgar esen Nasırlı ellerle…okşar karı. Anne sıcaklığı…dost ellerde. Arar karanlık gecelerde ağlamaklı. Irmaklar ve dereler buz tutmuş, İçindeki öfke ile, Sıcaklığında yaşatır balıkları. Aşıklar önünde başı, Haykırır çelikten soğuk zincirlere, Meydan okur gelmişe geçmişe, Çocuğunu kaybeden anne gibi, Hıçkırarak isyan eder kadere. Mecnun arar mı acaba? Şu anda yaşadığı boyutta.
Çözülmeyen bilmece… Read More »
Esme rüzgar… Mutluydu denize bakan dağ, Sis de olsa, kar da yağsa. Güneş akşamları batsa da arkasından, Özlemi uzun sürmezdi oysa, Günesin tekrar batısı. Denizler,ovalar şahitti… Çığlıklarına, Gökyüzü bir anne sevkati ile, Sarardı bağrına; Nice ağaçlara,çiçeklere can verirken, Hatta ve hatta nice aşklara şahitlik etmişti. Denizci tayfaları “dert dağı” derlerdi adına. Sevgililer orda beklerdi… Maziyi
Aşk.. Ilık bir rüzgar esiyor, Çevremi kapatmış olan dağların ötesinden, O anda üşümüş olan bedenin, Bir makaranın ip ucu gibi, Yavaş yavaş çözülür, Zincirler paslanmış, Yıllara meydan okumuş, Dostlarına dahi içini kapamış, Her şeye rağmen yaşayan, O duygu… Denizlerin dalgaları gibi, Vurur vurur sahile, Yağmur tanecikleri gibi, Teker teker kavuşur toprağa, Sevapların en yücesi sayılır,
Dön Dün gibi hatırlıyorum. Gözlerinin içinde uçuşan kuşları, Ateşten farksız yakarken etrafı, Yüreğindeki o sonsuzluk kavramını, Ve inatla bekleyişini sevgiyi, Dün gibi hatırlıyorum. Soruların cevabını… Evet cevabını, Ararken tarafsız kalışını, Zamana yayarken sevgiyi, Hissetmek ve algılamak isteyişini, Dün gibi hatırlıyorum. İnanmak gerek geçmişe,bugüne ve yarına, İnanmak gerek insanların içindeki o çocuğa, İnanmak gerek sevginin meyvesinin
Sırdaş… Ey dağ, Söyle derdin nedir ? Nedir senin, İçinde bulunan keder ? Bir volkanın lavları gibi sıcak olan, Patlamak üzere, Dışarıya çıkmak isteyen şey, Nedir ey dağ ? Yılların içinde bir sır misali, İnatla bekleyen, Yeryüzünle sohbet etmek isteyen şey, Nedir ey dağ ? Kavrulsam da varlığının ateşiyle, Sıcağında erisem de, Varlığında ölümsüzlüğü tatsam
Aranan.. Bir pilot gibi uçurabilsem uçağı, Uçsuz bucaksız bulutların arasında, Hiçbir şey düşünmeden sadece öylesine, Uçurabilsem uçağı… Bir şair olabilsem de yazsam şiirlerimi, O en saf hisleri anlatabilsem, Kalemimden dökülse sinemdekiler, Yazabilsem şiirleri… Hür olabilsem hür, Hem de hiçbir çakıl taşına takılmadan, Kaçmadan ve korkmadan yaşamdan, Hür olabilsem hür… Denizlerin altındaki esrarengiz, dünyayı tanıyabilsem,
Yine de… Yine de ! Devleşebilsem o masallardaki , kahramanlar gibi… Anlatabilsem şiirlerdeki, mısralar gibi… Konuşabilsem bülbüllerin , o güzel sesiyle… Tapabilsem mecnun’un- Leyla’ya , taptığı gibi… Yine de yaşamak isterim seni. Rüyalarda anıları ansam, Benzetsem seni herkese, Gezdiğim ve dolaştığım her yerde, İzlerine rastlayamasam da, Yine de yaşamak isterim seni.
Çocuğum.. Anlat bana çocuğum, Gül ne ister senden ? Onu koparıp koklamanı mı … Yoksa o heybetli duruşuna bakmanı mı… Belki de ona su vererek yaşatmanı.. İster senden çocuğum ! Arkadaşın senden ne ister ? Onu olduğu gibi anlamanı… Yoksa yalnız kaldığında dost olmanı mı… Onunla yaz gecelerinde dolaşmanı mı… Belki de sadece anlayış ve
Bilmemek.. Bir ışık var uzakta Öylesine sıcak ki, düşünmekten Hatta bakmaktan kamaşır gözlerin Vücudunu korkular sarar Tüylerin ürperir, Adım bile atamazsın… Güçlü bir tavırla Dağları devirebileceğini sandığın anda Bir karıncayı bile incitemezsin Tekrar tekrar bakarsın Ulaşmak için o ışığa Ama içindeki korkuyu bilmeden, Denersin bir ömür boyu…!!! M. Aydemir
Esrar perdesi.. Bir umut ışığı yükselir, Sis çökmüş dağların arkasından, Gözleri kamaştıran güneş, Öfkeyle yakar etrafı, Sevgiye olan hasret gibi, Beklenir o an, Eser serin; ılık bir rüzgar, Maskeler takılır, Tebessüm bırakır yerini kahkahaya, Sonrasında ne olacağını bilmeden, Yaşanır bir ömür boyu…! M. Aydemir
Bir tek nokta.. İçinde bir his, Öylesine hırçın ki gezecek dünyayı, Götürecek istemeden, Bir kuşun kanatlarında, Nereye ve niçin olduğunu bilmeden, Sonra dönecek bedenine, Hiçbir şey olmamış gibi, Yaşanılmamış sanki duygular.. Zaman hiç geçmemiş gibi, İsyan etmek faydasız, Haykırmak ne uğruna, Yaşattığını bilmeden, Uğruna dağları devirmek, Kısacası onunla yaşamak gerek ! M. Aydemir
Senin için… Ona anlatmak istedim, İçimdeki o anlatılmaz duyguyu, Orda sevgi aşk vardı, Zaman zaman oturup düşünürüm, Kendime sorarım neden, Ceza mı yoksa ferman mıydı, Gülü kırmadım fidanından, Ondan çok şey istemedim, Bir mutluluk.. Sevgi, Para yada mülk de istemedim, Bir gülüş can katardı bana, Eğer bir gün… Haykırırsa kalbin, Eline geçerse bu şiirim… Ve
Yalnızlık.. Bir gülümseme, Gecenin o karanlığında, Sevginin yerine, dört duvarla, Göklerde parlayan yıldızlar, Denizlerin dalgaları gibi, Haykırır yalnızlık ! Ölümün o esrarengiz korkusu, Ohh çekildiğinde sallanan dağlar, İstanbul’un haliç’e olan isyanı gibi, Öfkeli yalnızlık ! Zaman zaman maziye sürüklenen, Oradaki bir saniyenin özlemi gibi, Haykırır yalnızlık ! Karınca sürüsü gibi, Körü körüne yaşayan insanların, İçinde
Zorundayız… Bir iz bırakmak gerek, Yürürken toprakta, Bir iz bırakmak gerek, Soluduğumuz havada, Yani iz bırakmak zorunda, Evet zorundayız bu dünya’da, M. Aydemir
Haykırış.. Bir ışık sızar gözlerine, Yoğunluğundan kamaşır , Zaman zaman gider ve durursun, Olduğun yolun sonuna doğru, Hiç düşünmeden, Gözlerini dikmiş bakarsın ışığa, Parlaklık bir söner, bir ışıldar, Sorular sorarsın hiç farkına varmadan, Düşünür insan sarrafı olursun, Ama bir şey var ki, O ışık… Evet o ışık sönmez bir ömür boyu. Destanlar yazılır, Hikayeler okunur,
Bitmeyen yolculuk… Gençlik dönemiydi Yıllar önce ekmiştim o sevdayı Uzun yıllar sonra özlemle döndüm oraya Yoktu… Orda değildi Benim ekmiş olduğum sevdayla Hem de iz bile bırakmadan O inanılmaz güzel anılarla gitmişti Şimdi bulmak için dolaşıyorum İçimde çarpan bir his Ayaklarımda büyük bir gayret Yürürüm… Belki de bir gün rastlarım diye… M. Aydemir
Bitmeyen yolculuk… Read More »
Sen… Bir çift göz, Dağları delercesine, Bulunduğu yeri aydınlatırcasına, Bakıyor oradan, Belki de hiç farkına varılmamış, Tarihe meydan okurmuşçasına, Tarihi anıt gibi, Evet anıt gibi, Bakıyor oradan, Bazen kaybolup… Bir mıknatıs gibi, Bazen çeker, Bazense yakar yıkar etrafı, Ama bir şeyi anlatıyor ki, İşte… Sanki her şeyin, Başlangıcı ve sonu, Öyle bakıyor oradan…! M. Aydemir
Olan şey… Bir bugün var, bir de yarın, Bir de hiç olmamak var. Zamanı geldiğinde… Film şeridi gibi sıralanır hayat, İki dakikada… Anlamsız diye söylediklerin, Denizin dalgaları gibi vurur, Büyük bir öfke ile kıyıya. Dostlarsa kendi derdinde, Bir çaba içerişinde, Bulduk dedikleri mutluluk uğrunda. Bize ise saygı duymak, Bir demet gül vermek düşer. Kalmak yine
Pusulam… Korkuyorum. Evet hem de çok, Belki anlamsız ama, Korkuyorum. Belki dünyayı dolaşamamaktan, Belki de içime sığmayan, Acının isyanının büyümesinden. Ölümün bir gün geleceğinden emin, İnsanların beni bir gün unutacağından, Çözümlerin uygarca çözülebileceğinden emin, Düşünür ve yaşarım. Yine de korkuyorum… Gölgemin önüne geçen, Cevabı bulamamaktan, Yönünü bir an kaybetmekten, Belki de senin olmayışından, Bilmiyorum pusulam.
Öz Yaşamak için kalp önemli, Ama suni ama gerçek, Bazıları suni kullanır, Bazıları yüreği ile beraber, Kaybetmek; kazanmak kadar önemli, Ama insanlığını kaybetmeden…. M. Aydemir
Gölge olmak var.. Bazı anları anmak için, Hatta çiçeğin soluduğu, o nefesi hissetmek için, Kazanıp kaybettiklerimizi anlamak için, Var olmak için verilen; Harcanan zaman uğruna… Martı olup uçmak sonsuza, Dev gibi emin adımla, Sürünen solucanın acısıyla, var olmak… Her canlı ve cansızın, Var olmuş her şeyin ardından, Gitmek ve yanında olmak gibi, Gölge
Özgürlüğüm… Güle oynaya koşmak, Hiç düşünmeden, aldırmadan, İnsanlara, çevreye, Baskılara, onaylara, Koşmak bir sonraki güne, Zamanın birimlerini, Hissederek yaşamak, Akan saniyeleri, dakikaları, Hatta giden saatlere aldırmadan, Gülerek oynamak; yaşamak işte… M. Aydemir
Bir almamı var, ama… Bir anlamı olmalı, Gözümden gelen iki damla yaşın. Özlemle büyüyen hasretinle, Yüreğimde o ağaç kök saldı. Birlikte bekledik güneşi, Tenha sokaklarda yürüdük İçimdeki fidan serpilirken sessizce, Yağmur taneleri eşlik etti gözlerime. Ben coştum bir an, O bilmeden eğdi dallarını. Ben uzaklaştım bir an, O dalları ile el salladı. Ben hıçkırıklarla ağlarken,
Bir almamı var, ama… Read More »
Çıkmaz… Sanır mısın tadı var çayın, Boğazından geçer mi tost, İçebilir miyim ki bugün cola. Kanımda soğudu çay, Dudaklarım istemez tost, Zevk vermiyor cola bile. Gözümde bir yorgunluk, Damarlarımda adeta cinler, Uyku tutmaz… Odamda periler, Kulağımda ise dalgaların sesi, Bir çakıl gibi kıyıda, Sürüklenmek derin duygulara. M. Aydemir. 30.09.92 saat:23:09