Sigara misali yanan zaman ! Hep çocuk olsaydım. Büyümeseydim keşke, Oyunlarımızı oynasaydık . Çamur ve toprakla kirlenseydim. Yada ama olarak doğsaydım. Görmeseydim bitikleri ve yitikleri, Sadece öylesine yaşasaydım. Ve zaman geldiğinde, Öylesine temiz ve saf, Ayrılsaydım buradan. Hep çocuk olsaydım, Büyüyüp hissetmeseydim insanları, Kavgaları ve bencilliklerini, Bir de ama olsaydım. Ve görmeseydi gözüm insanları, Nasıl […]
Sigara misali yanan zaman… Read More »
Sorma! Kuyular ve dereler olur güzelim, Verimli topraklarda. Başaklar boyun sallar esen rüzgarla, Sarı sarı olur hasat zamanı. Sonra o kocaman makineler, Dalarlar bir boyundan, bir boyuna ovanın Bir yandan da samanlar balya yapılır. Günesin kavurucu sıcağında, Bir emek yaşama uğruna, Çöllerse suya hasret, Gölgenin bile olmadığı, Sapsarı kum taneleri, Savrulur kilometrelerce. Bir yudum su
Elveda ey insanlar Anlatıldı nice şarkı ve melodide, O sonsuz denilen şey, Adı vardı konulmuştu ismi, Defalarca çağrıldı, Ama hangi mert söyledi, İçinde hapis kalan duyguyu, Ama kim bıraktı, Rüzgarlara özgürce savrulsun diye, Uğrunda kalemler kırıldı, Kalpler söküldü yerinden, Nice devalar arandı, Ama kim yaşattı gözlerinde, İki dudak arasındaki o sözcüğü…! M. Aydemir 13.07.96
Elveda ey insanlar… Read More »
Gelecek yıl 2100 İsyan dünyanın gidişine, Öylesine sıcak ve soğuk, Ortasını bilmek, Evet bilmek gerek hayatta, Yaşananlarla birleştirmek, Ne kadar imkansızsa, Evet algılamak, O denli zor, Öyleyse bir bütün olmaya, Ve yaşananlara değer, Vermek için ne duruyorsun, Denesen ne kaybedersin ki…! M. Aydemir 12.07.96
Geri gelmez… Yaşam bir zaman kavramı derler Derin ve akan bir nehir misali İçinde bulunan etçil hayvanları Ve çevreyi güzelleştiren o kuşlarıyla * * Yeni açmış bir çiçeği düşün İhtiyaç duyar suya ve güneşe Bazen güzel kokular açar etrafa Ama maalesef yenik düşer kışa * * Bir de göçmen kuşları düşün Yaşamak için
Bulunamayan… Uçabilmek sonsuzluğa, Hem de hiç arkana bile bakmadan, Bir güvercin gibi hür, Uçabilmek sonsuzluğa. Zamana karşı koyma zorunluluğu, olmadan… Durakta durmadan, İlerleyebilmek sevgiye. Kilitlenebilmek gerek, dağların arkasındaki… Sonsuzluktaki sevgiyi yakalamak , İnatla inanmak gerek, Kahvenin suya ve süte olan uyumu, Volkanların yorgan diye, üstüne çektiği dağlar… Rengarenk çiçeklerin, Doğaya olan uyumu gibi, İnanmak
Sorarım size… Her şeye rağmen yaşıyoruz, Bir vücut halinde, Oysa nice fırtınalara, Aşklara ve acılara, Harama ve sevaba, Kahpeliklere ve güzelliklere, Dayanmadık mı biz ..? Zaman zaman bir dikene yenildik, Zaman zaman mızraklara karşı koyduk, Hep sevdik… Sevmeyi insanlara layık gördük, Ama bir şey eksik… Ya biz, Evet biz niye sevilmedik, Yoksa bencil mi değildik…
Suç değil… Pençesinde hırçın kartal’ın, Kaçırılmak uzak diyarlardaki, Henüz kimsenin ayak basmadığı, Kar yağmış dağların zirvesine. Dona kalmak bir an, Zalim güneş ışıklarının uğramadığı, Gölgenin oluşmadığı yerlerde, Son bir umutla ha… Demek. İmkansız yuvarlanmak dağın eteklerine, Duyurmak için haykırmak nafile, Üstünde karların soğukluğu ile, Sürtünerek ısınmak. Tek tük geçen bulutlara, Bir hamle ile ulaşmak, Sonra
Ne denilir ki başka… Bir fırtına essin, Sonunda ne olacağı bilinmesin. Bir ıssız adaya değil, Gökyüzünün mavisinde sürükleneyim. Kayan yıldızların arasında, En sönük… Fakat o denli hür olayım. Çıplak gözler değil, Dört mercekli teleskoplar bulamasın. Hissetmek istiyorum, ayın dört halini, Güneşin o volkanlardan sıcak ışınlarını. Bulmacanın satırları kadar zor, Açıklamaları kadar yönlendirici olsun. Ama çiçekler,
Ne denilir ki başka… Read More »
Hayat Takip etsen ay ışığında, Carl levis‘den hızlı da olsan, Kezzaptan da keskin olsan, Uçabilsen kuş gibi, Yakalayamazsın onu. Hissedemediysen geçen zamanı, Sevmediysen hayatı ! Evet.. Yakalayamazsın onu. M.aydemir 02.08.95
Doruk.. Ovadan dağın eteğine doğru, Yükselir yasemin ve papatya kokusu, Dağın arkasından doğan güneş, Bir canlılık katar ovaya, Yazın kavurucu sıcağında, Yardımcı olur toprak, Bir vakum gibi emerek Can katar eşsiz güzellikteki çiçeklere, Dağın içinden gelen damla damla sular, Buz gibi serinletir, Yaşamaya çalışan ovayı, Zamana mal olmuş aşklar, Sevgi ve hoşgörü ile bütünleşmiş,
Yüz yüze… Yanan bir sayfa kaybolan yıllar, Geçmişte kalanlarsa güzel anılar, Bu anları anmak ve yaşamaksa farklı, Gün gelir güler oynarsın…. Hatta bir çocuk edasında şenlenirsin, O anda koşmak istersin, Bir ucundan ta….. Öteki ucuna dünyanın, Zaman gelir oturur, içerken meylerden… Geride kalan aşklarını anarsın, Güzeli ile kötüsüyle, Ama hiç uslanmazsın…. Daha fazla hissetmek
Bekle geleceğim. Bir ut atılmış köşeye, tozlanmış… Heyecandan telleri tek tek, gerilmiş… Bekler gelsin diye üstadını. Yıllar önce nice aşklara, Nice bestelere şahit olmuş… Aşk şarkılarına eşlik etmiş… Oysa şimdi köşede, Bekler üstadını evvelki gibi. Namelerin sesi gelir, ta uzaklardan… Mey kokularının eşliğindeki duygularsa… Maziyi hatırlatır hiç durmadan. Doğdukça
Bir ışık bir çağrı… Bir ışık düşmüş ansızın, Karanlık ormanlara, Bir ürperti korku ile karışık, Şaşkın bakışlar arasında, Bir tebessüm, Kısa bir an parlayan gece, Gündüzü aratmıyor değil, Bir heykel anıt gibi dikiliyor, Gecenin korkulu gizemine, İçindeki korkuları… Yenmeye yardımcı olan umut, Küçük olmasına rağmen, Yeni yeni ufuklar, Uzak da olsa ışık görünmüyor değil…! M.
Bir ışık bir çağrı… Read More »
Ah akşamlar… Bir itişme, koşuşturma başlamış gidiyor, Daha henüz sakin olan sokaklarda, Akşam yaklaştıkça karanlık çökmeye başlıyor, O güzelim şehrin üzerine, Bir taraftan hava kirliliği bastırıyor, Bir yandan araçlar teker teker çoğalıyor, Karanlığın çoğalmasıyla birlikte, Koşuşturma bitip, Yerini boş sokaklara bırakırken, Evlerde ışıklar parlamaya başlayacak, Bir kısmı az olanla mutlu olacak, Birileri de çılgınca eğlenecek,
Umut.. Beklenir olmuş temiz bir dünya, İçinde sarmaşık yerine papatya ve güller olsun, uzansın dost elleri dört bir yana ki, Kalmasın karanlık tek bir nokta, Düşmanlık yerine sevgi dolsun kalpler, Aydınlık olsun her yer, Ve aklına bile gelmesin kırmak çiçeği, Uzaya gidelim, Ve bulalım o varlıkları, Onları da alarak aramıza, Daha muhteşemi başarmak içinse,
Sevda… Dün gördüm onu, Sevda tarlalarını ekiyordu, Sanki güneşten hiç etkilenmiyor, İnatla ekmeye devam ediyordu… Eğilip kulağına şarkı söylemek, Bir yudum su ile; O yanan gönlünü, serinletmek İsterken birden kayboldu… Uzun zaman sonra gördüm, Sevda tarlalarını biçiyordu, Yorgundu, ellerini açmış dua ediyordu, Sanki adeta davet eder gibiydi… Korktum kaybolup gider diye, Baktım ona, bir daha
Hayat.. Güneş parlar bulutların arasından, Dağların eteğine doğru, İnatla önünden geçen bulutların arasından, Patikalar bir an için görünür, Ve bir an kaybolur tekrar, Anlaşılmaz bir benzerlik, Aşklarda bir hissedilir, Bir fırtına eser kaybolur, Ama bir can var ki; iste o…… Dönüşü olmayan yolculuk misali….!! M. Aydemir
O Gemi… Özlemle ve inatla beklenir , bazen o gemi Gün gelir yalnızlığa terk edilir, o liman Umutların başlangıcı tesellisidir… Beklenmedik anlarda kahreden insanı, Yola düşüp giderken o limana, elinde gülle Heyecandan kalbin atar düşünürsün, bir şekilde Limana yanaşacağı o anı dikkatle, bir de boşalırken o gemi… Ne gariptir ki işte o
Git artık… Derdin ne ey diken, Onca güzel gülün arasında, Yaşarken derdin ne ? Güllerden yayılan o kokuların, Arasında yaşarken derdin ne ? Beyazı, sarısı, pembesi ve kırmızı, Evet rengarenk güllerin, Arsında yaşarken derdin ne ? Onlara olan öfken ne ? Yoksa… Evet yoksa derdin ne ? Her varlığın arasında yaşamak isteği, Hayallerinde kurdukları o
Özgürlük kuşları.. Ey özgürlüğün simgesi kuşlar Ne oldu da… Gelmediniz yıllardır. Çürümüştü kapımın kilitleri Sabrım tükendi… Hapis kaldım o hücrede. Çarklar dönerken bu dünyada Gemiler gelip giderken bu limana… Senden haber getirmez olmuş. Ağlar hücremin duvarları Sen… Sıyrılıp şeytanın kollarından, fethet artık bu liman kentini. Fethet ki özgürlüğün anlamını Anlatsın… Sonsuza uzanan ölmeyen kuşlar…!!!
Özgürlük kuşları.. Read More »
Çözülmeyen bilmece… Kısa donlu çocuk Kıştır…rüzgar esen Nasırlı ellerle…okşar karı. Anne sıcaklığı…dost ellerde. Arar karanlık gecelerde ağlamaklı. Irmaklar ve dereler buz tutmuş, İçindeki öfke ile, Sıcaklığında yaşatır balıkları. Aşıklar önünde başı, Haykırır çelikten soğuk zincirlere, Meydan okur gelmişe geçmişe, Çocuğunu kaybeden anne gibi, Hıçkırarak isyan eder kadere. Mecnun arar mı acaba? Şu anda yaşadığı boyutta.
Çözülmeyen bilmece… Read More »
Esme rüzgar… Mutluydu denize bakan dağ, Sis de olsa, kar da yağsa. Güneş akşamları batsa da arkasından, Özlemi uzun sürmezdi oysa, Günesin tekrar batısı. Denizler,ovalar şahitti… Çığlıklarına, Gökyüzü bir anne sevkati ile, Sarardı bağrına; Nice ağaçlara,çiçeklere can verirken, Hatta ve hatta nice aşklara şahitlik etmişti. Denizci tayfaları “dert dağı” derlerdi adına. Sevgililer orda beklerdi… Maziyi
Aşk.. Ilık bir rüzgar esiyor, Çevremi kapatmış olan dağların ötesinden, O anda üşümüş olan bedenin, Bir makaranın ip ucu gibi, Yavaş yavaş çözülür, Zincirler paslanmış, Yıllara meydan okumuş, Dostlarına dahi içini kapamış, Her şeye rağmen yaşayan, O duygu… Denizlerin dalgaları gibi, Vurur vurur sahile, Yağmur tanecikleri gibi, Teker teker kavuşur toprağa, Sevapların en yücesi sayılır,
Dön Dün gibi hatırlıyorum. Gözlerinin içinde uçuşan kuşları, Ateşten farksız yakarken etrafı, Yüreğindeki o sonsuzluk kavramını, Ve inatla bekleyişini sevgiyi, Dün gibi hatırlıyorum. Soruların cevabını… Evet cevabını, Ararken tarafsız kalışını, Zamana yayarken sevgiyi, Hissetmek ve algılamak isteyişini, Dün gibi hatırlıyorum. İnanmak gerek geçmişe,bugüne ve yarına, İnanmak gerek insanların içindeki o çocuğa, İnanmak gerek sevginin meyvesinin